cztanie na każdy dzień - 21.07.2009 r -wtorek

Teri

(Wj 14,21-15,1)
Gdy Mojżesz wyciągnął rękę nad morze, Pan cofnął wody gwałtownym
wiatrem
wschodnim, który wiał przez całą noc, i uczynił morze suchą ziemią.
Wody
się rozstąpiły, a Izraelici szli przez środek morza po suchej ziemi,
mając
mur z wód po prawej i po lewej stronie. Egipcjanie ścigali ich.
Wszystkie
konie faraona, jego rydwany i jeźdźcy weszli za nimi w środek morza. O
świcie spojrzał Pan ze słupa ognia i ze słupa obłoku na wojsko
egipskie i
zmusił je do ucieczki. I zatrzymał koła ich rydwanów, tak że z
wielką
trudnością mogli się naprzód posuwać. Egipcjanie krzyknęli:
Uciekajmy
przed Izraelem, bo w jego obronie Pan walczy z Egipcjanami. A Pan rzekł
do
Mojżesza: Wyciągnij rękę nad moze, aby wody zalały Egipcjan, ich
rydwany i
jeźdźców. Wyciągnął Mojżesz rękę nad morze, które o brzasku dnia
wróciło
na swoje miejsce. Egipcjanie uciekając biegli naprzeciw falom, i
pogrążył
ich Pan w środku morza. Powracające fale zatopiły rydwany i
jeźdźców
całego wojska faraona, którzy weszli w morze, ścigając tamtych, nie
ocalał
z nich ani jeden. Izraelici zaś szli po suchym dnie morskim, mając mur
wodny po prawej i po lewej stronie. W tym to dniu wybawił Pan Izraela z
rąk Egipcjan. I widzieli Izraelici martwych Egipcjan na brzegu morza.
Gdy
Izraelici widzieli wielkie dzieło, którego dokonał Pan wobec Egipcjan,
ulękli się Pana i uwierzyli Jemu oraz Jego słudze Mojżeszowi. Wtedy
Mojżesz i Izraelici razem z nim śpiewali taką pieśń ku czci Pana:
Będę
śpiewał ku czci Pana, który wspaniale swą potęgę okazał, gdy konia
i
jeźdźca jego pogrążył w morzu.

(Wj 15,8-10.12.17)
REFREN: Śpiewajmy Panu, który moc okazał

Pod tchnieniem Twoich nozdrzy spiętrzyły się wody,
żywioły płynne stanęły jak wały,
w pośrodku morza zakrzepły przepaści.
Mówił nieprzyjaciel: "Będę ścigał, pochwycę,
zdobycz podzielę, nasycę mą duszę,
miecza dobędę, ręka moja ich zetrze".

Wionęło tchnienie Twoje i przykryło ich morze,
zatonęli jak ołów pośród wód gwałtownych.
Prawicę swą wyciągnąłeś
i pożarła ich ziemia.

Wprowadziłeś swój lud i osadziłeś
na górze Twego dziedzictwa,
w miejscu, które uczyniłeś swym mieszkaniem,
w świątyni, którą założyły Twoje ręce, Panie.

(J 14,23)
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój
umiłuje
go, i do niego przyjdziemy.

(Mt 12,46-50)
Gdy Jezus przemawiał do tłumów, oto Jego Matka i bracia stanęli na
dworze
i chcieli z Nim mówić. Ktoś rzekł do Niego: Oto Twoja Matka i Twoi
bracia
stoją na dworze i chcą mówić z Tobą. Lecz On odpowiedział temu,
który Mu
to oznajmił: Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi? I
wyciągnąwszy
rękę ku swoim uczniom, rzekł: Oto moja matka i moi bracia. Bo kto
pełni
wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą i
matką.

Komentarz

Co trzeba uczynić, by stać się kimś bliskim dla Boga? Na to pytanie
odpowiada przeznaczone na dzisiaj słowo Boże. Bóg sam pierwszy nas
wybrał
i umiłował, a tylko od nas zależy czy zechcemy tej miłości zaufać.
To od
nas zależy, czy pozwolimy Mu się poprowadzić, czy w trudnych
sytuacjach
życiowych to od Niego będziemy oczekiwać pomocy, czy zaufamy Jego
słowom i
uznamy, że Jego wola jest dla nas najlepsza. Prośmy dziś o dar
ufności
Temu, który nas wybrał, umiłował i pragnie prowadzić po drogach
życia.

Katarzyna Zielińska, "Oremus" lipiec 2009, s. 90