czytania na kazdy dzień-poniedziałek 09.03.2009

Teri

(Dn 9,4b-10)
O Panie mój, Boże wielki i straszliwy, który dochowujesz wiernie
przymierza tym, co Ciebie kochają i przestrzegają Twoich przykazań.
Zgrzeszyliśmy, zbłądziliśmy, popełniliśmy nieprawość i zbuntowaliśmy się,
odstąpiliśmy od Twoich przykazań. Nie byliśmy posłuszni Twoim sługom,
prorokom, którzy przemawiali w Twoim imieniu do naszych królów, do
naszych
przywódców, do naszych przodków i do całego narodu kraju. U Ciebie,
Panie,
sprawiedliwość, a u nas wstyd na twarzach, jak to jest dziś u nas -
mieszkańców Judy i Jerozolimy, i całego Izraela, u bliskich i dalekich,
we
wszystkich krajach, dokąd ich wypędziłeś z powodu niewierności, jaką Ci
okazali. Panie! Wstyd na twarzach u nas, u naszych królów, u naszych
przywódców i u naszych ojców, bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie. Pan, Bóg
nasz, zaś jest miłosierny i okazuje łaskawość, mimo że zbuntowaliśmy się
przeciw Niemu i nie słuchaliśmy głosu Pana, Boga naszego, by postępować
według Jego wskazań, które nam dał przez swoje sługi, proroków.

(Ps 79,8-9.11.13)
REFREN: Nie czyń nam, Panie, według naszych grzechów

Nie pamiętaj nam win przodków naszych,
niech szybko nas spotka Twoje miłosierdzie,
bo bardzo jesteśmy słabi.
Wspomóż nas, Boże nasz, Zbawco,
dla chwały Twojego imienia nas wyzwól
i odpuść nam grzechy przez wzgląd na swoje imię.

Niech jęk pojmanych dojdzie do Ciebie
i mocą Twojego ramienia ocal na śmierć skazanych.
My zaś, lud Twój i owce Twojej trzody
będziemy wielbić Ciebie na wieki
i przez pokolenia głosić Twoją chwałę.

(Am 5,14)
Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli, a Pan Bóg będzie z wami.

(Łk 6,36-3 Cool

Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie
będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni;
odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane;
miarę dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą wsypią w zanadrza wasze.
Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie.

Komentarz

W świetle miłości Boga człowiek zaczyna o wiele pełniej i jaśniej widzieć
to wszystko, co jest w nim przeciwne Duchowi Bożemu, co nie pozwala w
pełni Go przyjąć. Tak rodzi się wyznanie grzechów, które nie ma nic
wspólnego z autoagresją, ze złością na siebie czy jakimś samoponiżaniem.
Wyznanie grzechów to jakby usuwanie ze swego serca wszelkich blokad
odgradzających nas od Boga, dzięki czemu natychmiast może się w nas
rozlać
Jego miłosierdzie. Ono z kolei rozszerza nasze serce i pozwala okazać
względem innych ludzi tę samą wielkoduszność, której doznajemy od Boga.

Maciej Zachara MIC, "Oremus" Wielki Post i Triduum Paschalne 2003, s. 51