czytania na każdy dzień -sobota - 29.08.2009

Teri

Wspomnienie Męczeństwa św. Jana Chrzciciela

(Jr 1,17-19)
Pan skierował do mnie następujące słowa: Przepasz swoje biodra, wstań
i
mów wszystko, co ci rozkażę. Nie lękaj się ich, bym cię czasem nie
napełnił lękiem przed nimi. A oto Ja czynię cię dzisiaj twierdzą
warowną,
kolumną żelazną i murem spiżowym przeciw całej ziemi, przeciw
królom
judzkim i ich przywódcom, ich kapłanom i ludowi tej ziemi. Będą
walczyć
przeciw tobie, ale nie zdołają cię [zwyciężyć], gdyż Ja jestem z
tobą -
wyrocznia Pana - by cię ochraniać.

(Ps 71,1-6.15.17)
REFREN: Usta me głoszą Twoją sprawiedliwość

W Tobie, Panie, ucieczka moja,
niech wstydu nie zaznam na wieki.
Wyzwól mnie i ratuj w Twej sprawiedliwości,
nakłoń ku mnie swe ucho i ześlij ocalenie.

Bądź dla mnie skałą schronienia
i zamkiem warownym, aby mnie ocalić,
bo Ty jesteś moją opoką i twierdzą.
Boże mój, wyrwij mnie z rąk niegodziwca.

Bo Ty, mój Boże, jesteś moją nadzieją,
Panie, Tobie ufam od młodości.
Ty byłeś moją podporą od dnia narodzin,
od łona matki moim opiekunem,
Ciebie zawsze wysławiałem.

Moje usta będą głosiły Twoją sprawiedliwość
i przez cały dzień Twoją pomoc.
Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej młodości
i do tej chwili głoszę Twoje cuda.

(Mt 5,10)
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości,
albowiem
oni będą nazwani synami Bożymi.

(Mk 6,17-29)
Herod kazał pochwycić Jana i związanego trzymał w więzieniu, z
powodu
Herodiady, żony brata swego Filipa, którą wziął za żonę. Jan
bowiem
wypominał Herodowi: Nie wolno ci mieć żony twego brata. A Herodiada
zawzięła się na niego i rada byłaby go zgładzić, lecz nie mogła.
Herod
bowiem czuł lęk przed Janem, znając go jako męża prawego i
świętego, i
brał go w obronę. Ilekroć go posłyszał, odczuwał duży niepokój, a
przecież
chętnie go słuchał. Otóż chwila sposobna nadeszła, kiedy Herod w
dzień
swoich urodzin wyprawił ucztę swym dostojnikom, dowódcom wojskowym i
osobom znakomitym w Galilei. Gdy córka tej Herodiady weszła i
tańczyła,
spodobała się Herodowi i współbiesiadnikom. Król rzekł do
dziewczęcia:
Proś mię, o co chcesz, a dam ci. Nawet jej przysiągł: Dam ci, o co
tylko
poprosisz, nawet połowę mojego królestwa. Ona wyszła i zapytała swą
matkę:
O co mam prosić? Ta odpowiedziała: O głowę Jana Chrzciciela.
Natychmiast
weszła z pośpiechem do króla i prosiła: Chcę, żebyś mi zaraz dał
na misie
głowę Jana Chrzciciela. A król bardzo się zasmucił, ale przez wzgląd
na
przysięgę i biesiadników nie chciał jej odmówić. Zaraz też król
posłał
kata i polecił przynieść głowę jego. Ten poszedł, ściął go w
więzieniu i
przyniósł głowę jego na misie; dał ją dziewczęciu, a dziewczę
dało swej
matce. Uczniowie Jana, dowiedziawszy się o tym, przyszli, zabrali jego
ciało i złożyli je w grobie.

Komentarz

Nawet gdy szczerze staramy się żyć po chrześcijańsku, nie wszystko
nam się
udaje i często nie mamy do końca pewności, czy Bóg jest z nas
zadowolony.
Pomocą może być dla nas wówczas postać św. Jana Chrzciciela, który
idąc
radykalnie za Jezusem, stopniowo tracił popularność, uczniów, a na
koniec
i życie. Kościół wynosi męczenników na ołtarze. Bóg nie wymaga od
nas
sukcesów, ale wysiłku wierności.

Mira Majdan, "Oremus" sierpień 2003, s. 128