www.niepelnosprawni.fora.pl

Czytaniana każdy dzień - niedziela 28.12.2008

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.niepelnosprawni.fora.pl Strona Główna -> Czytania na każdy dzień
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Teri
Moderator
Moderator


Dołączył: 14 Gru 2008
Posty: 268
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Piotrków Tryb.
Płeć: Kobieta

PostWysłany: Nie 14:36, 28 Gru 2008    Temat postu: Czytaniana każdy dzień - niedziela 28.12.2008

Świętej świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa

(Syr 3,2-6.12-14)
Pan uczcił ojca przez dzieci, a prawa matki nad synami utwierdził. Kto
czci ojca, zyskuje odpuszczenie grzechów, a kto szanuje matkę, jakby
skarby gromadził. Kto czci ojca, radość mieć będzie z dzieci, a w
czasie
modlitwy swej będzie wysłuchany. Kto szanuje ojca, długo żyć będzie,
a kto
posłuszny jest Panu, da wytchnienie swej matce: Synu, wspomagaj swego
ojca
w starości, nie zasmucaj go w jego życiu. A jeśliby nawet rozum
stracił,
miej wyrozumiałość, nie pogardzaj nim, choć jesteś w pełni sił.
Miłosierdzie względem ojca nie pójdzie w zapomnienie, w miejsce
grzechów
zamieszka u ciebie.

(Ps 128,1-5)
Błogosławiony, kto się boi Pana

Błogosławiony każdy, kto się boi Pana,
kto chodzi Jego drogami.
Bo z pracy rąk swoich będziesz pożywał,
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.

Małżonka twoja jak płodny szczep winny
we wnętrzu twojego domu.
Synowie twoi jak sadzonki oliwki
dokoła twojego stołu.

Oto takie błogosławieństwo dla męża,
który boi się Pana.
Niechaj cię Pan błogosławi z Syjonu,
oglądaj pomyślność Jeruzalem przez całe swe życie.

(Kol 3,12-21)
Jako więc wybrańcy Boży - święci i umiłowani - obleczcie się w
serdeczne
miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni
drugich
i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw
drugiemu:
jak Pan wybaczył wam, tak i wy! Na to zaś wszystko /przyobleczcie/
miłość,
która jest więzią doskonałości. A sercami waszymi niech rządzi
pokój
Chrystusowy, do którego też zostaliście wezwani w jednym Ciele. I
bądźcie
wdzięczni! Słowo Chrystusa niech w was przebywa z /całym swym/
bogactwem:
z wszelką mądrością nauczajcie i napominajcie samych siebie przez
psalmy,
hymny, pieśni pełne ducha, pod wpływem łaski śpiewając Bogu w
waszych
sercach. I wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko
/czyńcie/ w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego. Żony
bądźcie poddane mężom, jak przystało w Panu. Mężowie, miłujcie
żony i nie
bądźcie dla nich przykrymi! Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom we
wszystkim, bo to jest miłe w Panu. Ojcowie, nie rozdrażniajcie waszych
dzieci, aby nie traciły ducha.

(Kol 3,15-16)
Sercami waszymi niech rządzi Chrystusowy pokój, Słowo Chrystusa niech
w
was przebywa z całym swym bogactwem.

(Łk 2,22-40)
Gdy upłynęły dni Ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego,
przynieśli Je
do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w
Prawie
Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone
Panu.
Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode
gołębie,
zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek,
imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał
pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty
objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za
natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili
Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął
Je w
objęcia, błogosławił Boga i mówił: Teraz, o Władco, pozwól
odejść słudze
Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje
zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na
oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela. A Jego ojciec i Matka
dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i
rzekł do
Maryi, Matki Jego: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie
wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją
duszę
miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu. Była tam
również
prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w
latach.
Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostawała wdową.
Liczyła
już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze
świątynią,
służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej
właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy
oczekiwali
wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa
Pańskiego,
wrócili do Galilei, do swego miasta - Nazaret. Dziecię zaś rosło i
nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża
spoczywała na Nim.

Komentarz

"Błogosławiony każdy, kto boi 'się Pana, kto chodzi Jego drogami!"
(Ps
128, 1)

Kościół stawia Świętą Rodzinę jako wzór każdej rodziny
chrześcijańskiej.
Przede wszystkim dzięki uznawaniu najwyższej władzy Boga. W domu
nazaretańskim Bóg jest zawsze na pierwszym miejscu, wszystko jest Mu
poddane; niczego się tutaj nie pragnie ani nic się nie czyni poza Jego
wolą. Cierpienie przyjmuje się w głębokim duchu wiary, w każdej
okoliczności widzi się wypełnienie planu Bożego, nawet wtedy, gdy
okrywa
go tajemnica. Najbardziej twarde i przykre koleje życia nie zakłócają
pokoju, bo na wszystko patrzy się w świetle Bożym; Jezus jest
ośrodkiem
miłości, Maryja zaś i Józef zwracają się do Niego zapominając o
sobie,
włączeni całkowicie w Jego posłannictwo.

Kiedy życie jakiejś rodziny jest natchnione podobnymi zasadami, cały
jego
bieg jest uporządkowany: posłuszeństwo Bogu i Jego prawu skłania
dzieci do
poszanowania rodziców, tych zaś do wzajemnej miłości i zrozumienia,
do
życzliwości dla dzieci i do wychowywania ich według praw Bożych.
Czytania
biblijne tego święta podkreślają w szczególny sposób dwa punkty
najwyższej
wagi. Jeden to uszanowanie dzieci względem rodziców: "Pan uczcił ojca
przez dzieci... kto czci ojca, zyskuje odpuszczenie grzechów, a kto
szanuje matkę, jakby skarby gromadził. Synu, wspomagaj swego ojca w
starości, nie zasmucaj go w jego życiu" (Syr 3, 2-3. 12). Dawne maksymy
Eklezjastyka są skutecznym rozszerzeniem czwartego przykazania;
również
dzisiaj, po tylu wiekach, zachowują niezaprzeczalną aktualność. Warto
je
rozważać w czasie modlitwy.

Drugi punkt podkreśla św. Paweł w liście do Kolosan. Dotyczy on
wzajemnej
miłości, która powinna uczynić z rodziny chrześcijańskiej idealną
wspólnotę. "Bracia, obleczcie się... w serdeczne miłosierdzie,
dobroć,
pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając
sobie
nawzajem" (3, 12-13). Jeśli rodzina nie jest zbudowana na miłości
chrześcijańskiej, będzie jej bardzo trudno wytrwać w harmonii i
jedności
serc. Wszystko można pokonać i wszystko można znieść, kiedy w
rodzinie
wszyscy miłują się wzajemnie, natomiast wszystko staje się ogromnie
ciężkie, gdy stygnie wzajemna miłość. Jedyna miłość, która wytrwa
mimo
przeciwności możliwych nawet na łonie rodziny, to miłość, która
się opiera
na miłości Boga.

Rodzina chrześcijańska, ugruntowana w ten sposób na Ewangelii, jest
naprawdę pierwszą komórką Kościoła. Współpracuje w Kościele i z
Kościołem
w dziele zbawienia.

- Boże, Ojcze wszystkich. Ty dałeś nam Świętą Rodzinę z Nazaretu
jako wzór
życia, spraw, abyśmy złączeni węzłem miłości jaśnieli w naszych
domach
tymi samymi cnotami i doszli do wiecznej radości w Twoim domu (Mszał
Polski: kolekta).

- O Jezu, ukrywasz się w Nazarecie; tam spędzasz lata swojego
dzieciństwa,
młodości aż do trzydziestego roku życia. Dla nas, z miłości ku nam,
prowadzisz tam życic... dla nauki naszej tam przebywasz; podczas tych
trzydziestu lat nic ustajesz nas pouczać, nic słowem, lecz milczeniem i
przykładem... uczysz nas przede wszystkim, że można czynić ludziom
dobrze,
bardzo dobrze, że można czynić dobro nieskończone, dobro boskie bez
słów,
bez mówienia, bez krzyku, w milczeniu, przez dobry przykład...
przykład
pobożności, obowiązków względem Boga spełnianych z miłością,
dobroci
względem ludzi, serdeczności dla otoczenia, obowiązków rodzinnych
święcie
spełnionych; ubóstwa, pracy, pokory, skupienia, samotności, życia
ukrytego
w Bogu, życia modlitwy, pokuty, w zdaniu się na Boga i zatopieniu się
w
Nim. Uczysz nas żyć z pracy rąk, by nie być ciężarem nikomu, a móc
dawać
nieco ubogim; takiemu rodzajowi życia dajesz niezrównaną
piękność...
piękność naśladowania Ciebie (Ch. de Foucauld).

- O tak, Ty jesteś prawdziwie, o mój Zbawicielu, Bogiem ukrytym! Deus
absconditus, Israel Salvator. Ty wzrastasz niewątpliwie, o Jezu, w
latach,
w mądrości i łasce przed Bogiem i przed ludźmi. Twoja dusza posiada
od
pierwszej chwili wejścia na świat pełnie laski, wszystkie skarby
mądrości
i umiejętności. Lecz ta mądrość i łaska okazują się stopniowo, i w
oczach
ludzi jesteś Bogiem ukrytym, a Bóstwo swoje ukrywasz pod postacią
robotnika. O Mądrości odwieczna, aby podźwignąć nas z przepaści, do
której
nas strącił zuchwały bunt Adama, raczyłeś żyć i pracować w
prostym
warsztacie i być posłuszny stworzeniom. Uwielbiam Cię i błogosławić!
(K.
Marmion: Chrystus w swoich tajemnicach, r. 9).

O. Gabriel od św. Marii Magdaleny, karmelita bosy
Żyć Bogiem, t. I, str. 155

----------------------------------------
Księgarnia Mateusza poleca:

GEZA VERMES
Twarze Jezusa


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.niepelnosprawni.fora.pl Strona Główna -> Czytania na każdy dzień Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Flower Power phpBB theme by Flowers Online.
Regulamin