czytanie na kazdy dzień - czwartek-04.11.2010r.

Teri

Wspomnienie św. Karola Boromeusza, biskupa

(Flp 3,3-8a) My jesteśmy prawdziwie ludem obrzezanym - my, którzy
sprawujemy kult w Duchu Bożym i chlubimy się w Chrystusie Jezusie, a nie
pokładamy ufności w ciele. Chociaż ja także i w ciele mogę pokładać
ufność. Jeśli ktoś inny mniema, że może ufność złożyć w ciele,
to ja tym
bardziej: obrzezany w ósmym dniu, z rodu Izraela, z pokolenia Beniamina,
Hebrajczyk z Hebrajczyków, w stosunku do Prawa - faryzeusz, co do
gorliwości - prześladowca Kościoła, co do sprawiedliwości legalnej -
stałem się bez zarzutu. Ale to wszystko, co było dla mnie zyskiem, ze
względu na Chrystusa uznałem za stratę. I owszem, nawet wszystko uznaję
za
stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa,
Pana
mojego.

(Ps 105, 2-3. 4-5. 6-7)
Refren: Niech się weselą szukający Pana

Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy,
rozstawiajcie wszystkie Jego cuda.
Szczyćcie się Jego świętym imieniem,
niech się weseli serce szukających Pana.

Rozważajcie o Panu i Jego potędze,
zawsze szukajcie Jego oblicza.
Pamiętajcie o cudach, które On uczynił,
o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.

Potomkowie Abrahama, słudzy Jego,
synowie Jakuba, Jego wybrańcy.
On, Pan, jest naszym Bogiem,
Jego wyroki obejmują świat cały.

(Mt 11, 2 Cool

Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście utrudzeni i obciążeni, a
Ja
was pokrzepię.

(Łk 15,1-10) Zbliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go

słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie. Ten przyjmuje
grzeszników i jada z nimi. Opowiedział im wtedy następującą
przypowieść:
Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia
dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż
ją
znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do
domu;
sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: Cieszcie się ze mną, bo
znalazłem
owcę, która mi zginęła. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa
będzie
radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z
dziewięćdziesięciu
dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia. Albo
jeśli
jakaś kobieta, mając dziesięć drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie
zapala
światła, nie wymiata z domu i nie szuka staranne, aż ją znajdzie. A
znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: Cieszcie się
ze
mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam. Tak samo, powiadam wam,
radość
powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca.

Komentarz

Boże działanie wymyka się logice ludzkiej sprawiedliwości - dla Boga
każdy
człowiek jest ważny i umiłowany. Dobry Pasterz gotowy jest zostawić
dziewięćdziesiąt dziewięć owiec, aby iść i szukać tej jednej,
zagubionej.
Takim pasterzem według Bożego zamysłu, o sercu mądrym i dobrym, był
św.
Karol Boromeusz (1538-1584). W trudnych czasach reformy Kościoła po
Soborze Trydenckim okazał się jako biskup nie tyle sprawnym urzędnikiem,

ile przede wszystkim miłosiernym ojcem, kierującym się słowami Jezusa:
"Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście utrudzeni i
obciążeni, a Ja
was pokrzepię".

O. Jakub Kruczek OP, "Oremus" listopad 2004, s. 26