Czytanie na każdy dzień- czwartek 15.01.2009

Teri

(Hbr 3,7-14)
Postępujcie, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli głos Jego
usłyszycie, nie
zatwardzajcie serc waszych jak w buncie, jak w dzień kuszenia na
pustyni,
gdzie kusili Mię ojcowie wasi przez wystawianie na próbę, chociaż
widzieli
dzieła moje przez czterdzieści lat. Rozgniewałem się przeto na to
pokolenie i powiedziałem: Zawsze błądzą w sercu. Oni zaś nie poznali
dróg
moich, toteż przysiągłem w gniewie moim: Nie wejdą do mego
odpoczynku.
Uważajcie, bracia, aby nie było w kimś z was przewrotnego serca
niewiary,
której skutkiem jest odstąpienie od Boga żywego, lecz zachęcajcie
się
wzajemnie każdego dnia, póki trwa to, co dziś się zwie, aby żaden z
was
nie uległ zatwardziałości przez oszustwo grzechu. Jesteśmy bowiem
uczestnikami Chrystusa, jeśli pierwotną nadzieję do końca zachowamy
silną.

(Ps 95,6-11)
REFREN: Słysząc głos Pana serc nie zatwardzajcie

Przyjdźcie, uwielbiajmy go padając na twarze,
zegnijmy kolana przed Panem, który nas stworzył.
Albowiem On jest naszym Bogiem,
a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku.

Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego:
Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba,
jak na pustyni w dniu Massa,
gdzie Mnie kusili wasi ojcowie,
doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła.

Przez lat czterdzieści to pokolenie wstręt we Mnie budziło
i powiedziałem: "Są ludem o sercu błądzącym
i moich dróg nie znają".
Przeto przysiągłem w gniewie,
że nie wejdą do mojej krainy spoczynku.

(Mt 4,23)
Jezus głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszelkie choroby wśród
ludu.

(Mk 1,40-45)
Trędowaty przyszedł do Jezusa i upadając na kolana, prosił Go:
Jeśli
chcesz, możesz mnie oczyścić. Zdjęty litością, wyciągnął rękę,
dotknął go
i rzekł do niego: Chcę, bądź oczyszczony! Natychmiast trąd go
opuścił i
został oczyszczony. Jezus surowo mu przykazał i zaraz go odprawił,
mówiąc
mu: Uważaj, nikomu nic nie mów, ale idź pokaż się kapłanowi i
złóż za swe
oczyszczenie ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla
nich. Lecz
on po wyjściu zaczął wiele opowiadać i rozgłaszać to, co zaszło,
tak że
Jezus nie mógł już jawnie wejść do miasta, lecz przebywał w
miejscach
pustynnych. A ludzie zewsząd schodzili się do Niego.

Komentarz

Największym grzechem, jakiego człowiek może się dopuścić względem
Boga,
jest zatwardziałość serca na głos Ducha Świętego, wzywającego do
wiary.
Kształtując swoje serce wedle własnych zamysłów, człowiek czyni je
niezdolnym do przyjęcia słowa Bożego. Tym samym kusi Boga - chce Go
podporządkować swoim potrzebom, oczekiwaniom i marzeniom. Uczynić swe
serce zatwardziałym, to wyznaczyć Bogu rolę kogoś, kto ma realizować
moją
wolę. A przecież jesteśmy wezwani do wiary - do pokornego uznania w
Chrystusie jedynego Zbawiciela, Tego, który przemienia nas wewnętrznie
i
pozwala nam spotkać Boga żywego.

Ks. Wojciech Skóra MIC & Dorota Wojciechowska, "Oremus" styczeń 2003,
s.
64