czytanie na kazdy dzień-czwartek-17.092009

Teri

(1 Tm 4,12-16)
Niechaj nikt nie lekceważy twego młodego wieku, lecz wzorem bądź dla
wiernych w mowie, w obejściu, w miłości, w wierze, w czystości! Do
czasu,
aż przyjdę, przykładaj się do czytania, zachęcania, nauki. Nie
zaniedbuj w
sobie charyzmatu, który został ci dany za sprawą proroctwa i przez
nałożenie rąk kolegium prezbiterów. W tych rzeczach się ćwicz, cały
im się
oddaj, aby twój postęp widoczny był dla wszystkich. Uważaj na siebie i
na
naukę, trwaj w nich! To bowiem czyniąc i siebie samego zbawisz, i tych,
którzy cię słuchają.

(Ps 111,7-10)
Refren Wielkie są dzieła, które Pan uczynił
lub Alleluja

Dzieła rąk Jego są sprawiedliwe i pełne prawdy,
wszystkie Jego przykazania są trwałe,
ustalone na wieki wieków,
nadane ze słusznością i mocą.

Zesłał odkupienie swojemu ludowi,
na wieki ustanowił swoje przymierze,
Imię Jego jest święte i wzbudza trwogę,
bojaźń Pana jest początkiem mądrości.

Wspaniała zapłata dla tych,
co według niej postępują,
a Jego sprawiedliwość
będzie trwać na wieki.

(Mt 11,2 Cool

Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście utrudzeni i obciążeni, a
Ja
was pokrzepię.

(Łk 7,36-50)
Jeden z faryzeuszów zaprosił Go do siebie na posiłek. Wszedł więc do
domu
faryzeusza i zajął miejsce za stołem. A oto kobieta, która prowadziła
w
mieście życie grzeszne, dowiedziawszy się, że jest gościem w domu
faryzeusza, przyniosła flakonik alabastrowy olejku, i stanąwszy z tyłu
u
nóg Jego, płacząc, zaczęła łzami oblewać Jego nogi i włosami swej
głowy je
wycierać. Potem całowała Jego stopy i namaszczała je olejkiem. Widząc
to
faryzeusz, który Go zaprosił, mówił sam do siebie: Gdyby On był
prorokiem,
wiedziałby, co za jedna i jaka jest ta kobieta, która się Go dotyka,
że
jest grzesznicą. Na to Jezus rzekł do niego: Szymonie, mam ci coś
powiedzieć. On rzekł: Powiedz, Nauczycielu! Pewien wierzyciel miał
dwóch
dłużników. Jeden winien mu był pięćset denarów, a drugi
pięćdziesiąt. Gdy
nie mieli z czego oddać, darował obydwom. Który więc z nich będzie
go
bardziej miłował? Szymon odpowiedział: Sądzę, że ten, któremu
więcej
darował. On mu rzekł: Słusznie osądziłeś. Potem zwrócił się do
kobiety i
rzekł Szymonowi: Widzisz tę kobietę? Wszedłem do twego domu, a nie
podałeś
Mi wody do nóg; ona zaś łzami oblała Mi stopy i swymi włosami je
otarła.
Nie dałeś Mi pocałunku; a ona, odkąd wszedłem, nie przestaje
całować nóg
moich. Głowy nie namaściłeś Mi oliwą; ona zaś olejkiem namaściła
moje
nogi. Dlatego powiadam ci: Odpuszczone są jej liczne grzechy, ponieważ
bardzo umiłowała. A ten, komu mało się odpuszcza, mało miłuje. Do
niej zaś
rzekł: Twoje grzechy są odpuszczone. Na to współbiesiadnicy zaczęli
mówić
sami do siebie: Któż On jest, że nawet grzechy odpuszcza? On zaś
rzekł do
kobiety: Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!

Komentarz

Dzisiejsza Ewangelia stawia nam przed oczy grzeszną kobietę, której
odpuszczono wiele grzechów, oraz dłużnika, któremu darowano olbrzymi
dług.
Ale przede wszystkim kieruje nasz wzrok ku Bogu, który swoją łaską
wyprzedza nawrócenie grzesznika. On "zesłał odkupienie swojemu ludowi".
To
Jego przebaczenie, dane za darmo, rodzi w sercu człowieka wdzięczność
i
miłość. Dlatego grzeszna kobieta, nie zważając na krzywe spojrzenia
i
złośliwe słowa innych ludzi, oddała Jezusowi swoje łzy, namaściła
Go
drogocennym olejkiem - oddała Mu wszystko, co miała.

Justyna Nowicka, "Oremus" wrzesień 2009, s. 70-71