czytanie na każdy dzień - niedziela -16.01.2011

Teri

II niedziela zwykła

(Iz 49,3.5-6)
Pan rzekł do mnie: Tyś Sługą moim, Izraelu, w tobie się rozsławię.
Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą. A teraz
przemówił
Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym
nawrócił do
Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. A mówił: To zbyt mało, iż
jesteś Mi
Sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z
Izraela!
Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż
do
krańców ziemi.

(Ps 40,2.4ab.7-10)
REFREN: Przychodzę Boże, pełnić Twoją wolę

Z nadzieją czekałem na Pana,
a On się pochylił nade mną
i wysłuchał mego wołania.
Włożył mi w usta pieśń nową,
śpiew dla naszego Boga.

Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi,
ale otworzyłeś mi uszy.
Nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy.
Wtedy powiedziałem: "Oto przychodzę.

W zwoju księgi jest o mnie napisane:
Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże,
a Twoje prawo mieszka w moim sercu".
Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu
i nie powściągałem warg moich, o czym Ty wiesz, Panie.

(1 Kor 1,1-3)
Paweł, z woli Bożej powołany na apostoła Jezusa Chrystusa, i Sostenes,
brat, do Kościoła Bożego w Koryncie, do tych, którzy zostali
uświęceni w
Jezusie Chrystusie i powołani do świętości wespół ze wszystkimi,
którzy na
każdym miejscu wzywają imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa, ich i
naszego Pana. Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego, i Pana Jezusa
Chrystusa!

(J 1,14.12b)
Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami. Wszystkim, którzy
Je
przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi.

(J 1,29-34)
Jan zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku niemu, i rzekł: Oto Baranek Boży,

który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: Po
mnie
przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był
wcześniej ode
mnie. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym
celu,
aby On się objawił Izraelowi. Jan dał takie świadectwo: Ujrzałem
Ducha,
który jak gołębica zstępował z nieba i spoczął na Nim. Ja Go
przedtem nie
znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do
mnie:
Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego nad Nim,
jest
Tym, który chrzci Duchem Świętym. Ja to ujrzałem i daję świadectwo,
że On
jest Synem Bożym.

Komentarz

O Boże, Ty, co uświęciłeś nas w Chrystusie Jezusie, udziel nam swojej
łaski i pokoju (1 Kor 1, 2-3)

Również i czytaniom dzisiejszej niedzieli charakter nadaje uroczystość
Objawienia Pańskiego ukazująca boskość i misję Chrystusa. Świadectwu
Ojca:
"Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie" (Mt 3,
17),
odpowiada świadectwo Chrzciciela: "Oto Baranek Boży, który gładzi
grzechy
świata" (J 1, 29). Jezus, przedstawiony przez Ojca jako Jego
umiłowany
Syn, teraz jest ukazany jako niewinny baranek, który będzie ofiarowany na

przebłaganie za grzechy. Nie jest to więc Mesjasz polityczny, mający
dać
Izraelowi potęgę i chwalę ziemską, lecz "Sługa Pański"
zapowiedziany przez
Izajasza, który weźmie na siebie ludzkie nieprawości i spłaci je
własną
śmiercią. Przez swą ofiarę stanie się światłością i zbawieniem nie
tylko
Izraela, lecz całej ludzkości, w Nim też objawi się chwała Boga.
"Tyś
sługą moim, Izraelu, w tobie się rozsławię... Ustanowię cię
światłością
dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi" (Iz 49,
3. 6).
Proroctwo Izajasza, odczytane okiem chrześcijańskim, staje się całkiem
jasne. Ten, którego Bóg przez usta Proroka nazwał imieniem "swego
sługi",
to ten sam, którego teraz, w pełni czasów, Bóg ukazuje światu jako
"swojego Syna", przedmiot wszystkich Jego upodobań. Bóstwo
Chrystusa
jaśnieje, Jednorodzony Ojca jest Bogiem jak Ojciec; przyjmując naturę
ludzką nie umniejszył swego Bóstwa. Ukrył je jednak, jakby unicestwił,

przybierając postać sługi i sprowadzając się wprost do roli baranka
przeznaczonego na ofiarę całopalną. Lecz właśnie przez tę ofiarę
doszedł
do zmartwychwstania, odnalazł w pełni swoją chwałę jako Syn Boży i
nabył
władzę udzielania tej chwały wszystkim ludziom. Dokonał bowiem
odkupienia
ich od grzechu i przedstawił ich Ojcu jako synów.

Wobec wielkości Chrystusa Jan wyraźniej dostrzega swoją nędzę i
wyznaje
ją: "To jest Ten, o którym powiedziałem: Po mnie przyjdzie Mąż,
który mnie
przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie" (J 1, 30).
Oświecony
światłem z wysoka, głosi bezwzględne pierwszeństwo Chrystusa i Jego
misji;
On jest "wybrańcem Bożym", który przyszedł chrzcić już nie
wodą, lecz
"Duchem Świętym" (tamże 33-34). Wobec Chrystusa żaden
apostoł nie znaczy
już nic, a raczej - znaczy tyle i może działać tylko o tyle, o ile
uzależnia się we wszystkim i z pokorą od Niego.

- O Słowo! O Jezu! Jak jesteś piękny i wielki! Któż zdoła Cię
poznać i
pojąć? Spraw, o Jezu, abym Cię poznał i umiłował.

Ty jesteś światłością, więc spuść promień światła do mej duszy,
abym Cię
mógł zobaczyć i pojąć. Dozwól mi zwrócić spojrzenie na Ciebie,
Piękności
nieskończona. Odsłoń nieco blasków Twojej chwały, abym ujrzał i
podziwiał
Twoje boskie doskonałości.
Otwórz moje uszy, abym mógł słyszeć głos Twój i rozważać Twoje
boskie
pouczenia. Otwórz także mego ducha i rozum, aby słowo Twoje
przeniknęło do
mego serca; bym mógł je kosztować i pojąć.

Wzbudź we mnie wielką wiarę w Ciebie; niech każde Twoje słowo będzie
dla
mnie światłem, pociąga mię do Ciebie i skłania, bym szedł za Tobą po

każdej drodze sprawiedliwości i prawdy. O Jezu, o Słowo, Ty jesteś moim

Panem, moim jedynym nauczycielem: mów, chcę słuchać Cię i wykonywać
Twoje
słowo. Chcę go słuchać, bo wiem, że ono pochodzi z nieba. Chcę go
słuchać,
rozważać i wykonywać, gdyż ono daje życie, radość, pokój i
szczęśliwość.
Mów! Ty jesteś moim Panem i nauczycielem, chcę słuchać tylko Ciebie
(A.
Chevrier).

O. Gabriel od św. Marii Magdaleny, karmelita bosy
Żyć Bogiem, t. II, str. 28