czytanie na każdy dzień - wtorek - 01.12.2010

Teri

(Iz 25,6-10a)
W owym dniu: Pan Zastępów przygotuje dla wszystkich ludów na tej górze
ucztę z tłustego mięsa, ucztę z wybornych win, z najpożywniejszego
mięsa,
z najwyborniejszych win. Zedrze On na tej górze zasłonę, zapuszczoną na

twarz wszystkich ludów, i całun, który okrywał wszystkie narody; raz na

zawsze zniszczy śmierć. Wtedy Pan Bóg otrze łzy z każdego oblicza,
odejmie
hańbę od swego ludu na całej ziemi, bo Pan przyrzekł. I powiedzą w
owym
dniu: Oto nasz Bóg, Ten, któremuśmy zaufali, że nas wybawi; oto Pan, w
którym złożyliśmy naszą ufność: cieszmy się i radujmy z Jego
zbawienia!
Albowiem ręka Pana spocznie na tej górze.

(Ps 23, 1-2a. 2b-3. 4. 5. 6)
REFREN: Po wieczne czasy zamieszkam u Pana

Pan jest moim pasterzem,
niczego mi nie braknie.
Pozwala mi leżeć
na zielonych pastwiskach.

Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach
przez wzgląd na swoją chwałę.

Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,
zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.
Kij Twój i laska pasterska
są moją pociechą.

Stół dla mnie zastawiasz
na oczach mych wrogów.
Namaszczasz mi głowę olejkiem,
a kielich mój pełny po brzegi.

Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną
przez wszystkie dni życia
i zamieszkam w domu Pana
po najdłuższe czasy.

Oto Pan przyjdzie, aby lud swój zbawić, błogosławieni, którzy są
gotowi
wyjść Mu na spotkanie.

(Mt 15,29-37)
Jezus przyszedł nad Jezioro Galilejskie. Wszedł na górę i tam
siedział. I
przyszły do Niego wielkie tłumy, mając z sobą chromych, ułomnych,
niewidomych, niemych i wielu innych, i położyli ich u nóg Jego, a On ich

uzdrowił. Tłumy zdumiewały się widząc, że niemi mówią, ułomni są
zdrowi,
chromi chodzą, niewidomi widzą. I wielbiły Boga Izraela. Lecz Jezus
przywołał swoich uczniów i rzekł: Żal Mi tego tłumu! Już trzy dni
trwają
przy Mnie, a nie mają co jeść. Nie chcę ich puścić zgłodniałych,
żeby kto
nie zasłabł w drodze. Na to rzekli Mu uczniowie: Skąd tu na pustkowiu
weźmiemy tyle chleba żeby nakarmić takie mnóstwo? Jezus zapytał ich:
Ile
macie chlebów? Odpowiedzieli: Siedem i parę rybek. Polecił ludowi
usiąść
na ziemi; wziął siedem chlebów i ryby, i odmówiwszy dziękczynienie,
połamał, dawał uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do
sytości, a
pozostałych ułomków zebrano jeszcze siedem pełnych koszów.

Komentarz

Nadejdzie taki dzień, który rozpocznie wieczną ucztę. Wtedy ucisk,
wojny,
cierpienia i śmierć zaliczone zostaną do przeszłości, a my po wieczne
czasy będziemy świadkami cudów. Tą nadzieją może żyć każdy
chrześcijanin,
wspominając cudowne nakarmienie przez Jezusa rzesz Jego słuchaczy oraz
opis mesjańskiej uczty zapowiedzianej przez Izajasza. Nadzieja ta może
pomóc nam wytrwać w chwilach, kiedy zło wydaje się dominować i
wygrywać z
dobrocią Boga. Psalmista zapewnia, że nawet gdy przechodzimy przez
ciemną
dolinę cierpienia, Bóg jest z nami i prowadzi nas do swego domu.

Ks. Mariusz Jedliczka, "Oremus" Adwent i oktawa Narodzenia
Pańskiego 2004,
s. 16