30.czerwiec ;wycieczka z OHP do Tomaszowa Maz., Smardzew

Grzesiek

Bariery przełamane

Wycieczka do Tomaszowa Mazowieckiego i okolic była ostatnim etapem działań młodzieży piotrkowskiego Środowiskowego Hufca Pracy z osobami niepełnosprawnymi.
30 czerwca 2006 roku o poranku wyruszyliśmy podbijać pobliskie tereny Tomaszowa Mazowieckiego. W ciągu ostatniego czasu była to nasza już druga wycieczka turystyczno – krajoznawcza, zorganizowana dzięki wsparciu Narodowej Agencji Programu Młodzież.
Podobnie jak podczas poprzedniej eskapady wspaniała pogoda nas nie opuszczała.
Pierwszym etapem naszej podróży była kręgielnia. Wszyscy oczekiwaliśmy na wejście na salę z niecierpliwością i zaciekawieniem. Tomaszowska kręgielnia okazała się dostosowana do oczekiwań niepełnosprawnych, ponieważ wyposażono ją w specjalne rynny umożliwiające rzuty kulą dla osób na wózkach inwalidzkich. Spędziliśmy tam dwie godziny i wspaniale się bawiliśmy; każdy miał możliwość sprawdzenia swoich możliwości i umiejętności, a na koniec dla podniesienia poziomu adrenaliny zorganizowaliśmy konkurs na najlepszego zawodnika.
W następnej kolejności udaliśmy się na zwiedzanie Niebieskich Źródeł, nazywanych dawniej Modrym Stokiem lub Modrymi Wodami. Źródła te od dawna nazywano cudem natury, dlatego też nie mogliśmy pominąć tak osobliwego zakątka Tomaszowa. Są to trzy wywierzyska oddzielone od siebie wyspą. W każdym z nich pulsuje obok siebie po kilkanaście źródeł, drgający piasek przez taflę wody posiada niepowtarzalną barwę o różnych odcieniach, zależnie od warunków pogodowych i wysokości słońca. Wszyscy z zaciekawieniem przyglądaliśmy się temu zjawisku.
Później udaliśmy się do Skansenu Rzeki Pilicy, gdzie w towarzystwie przewodnika zwiedziliśmy muzeum, w którym mieszczą się makiety przeróżnych młynów oraz militaria i sprzęt pozostawiony po II-ej Wojnie Światowej. Na terenie Skansenu pozostaliśmy na obiad który przygotowaliśmy sobie na ognisku. Po zregenerowaniu sił wyruszyliśmy do pobliskiej miejscowości Smardzewice, gdzie mieści się Ośrodek Hodowli Żubrów. Jest tam specjalnie wydzielona kwatera żubrów dla celów edukacyjnych i turystycznych. Dzięki uprzejmości pracownika Ośrodka mogliśmy dowiedzieć się czegoś na temat hodowli, bytowania i diety dostojnego króla polskich lasów jakim jest właśnie żubr.
Niestety ten element naszej wycieczki był ostatnim dniem realizacji projektu „Bez Barier”. Ostatnim wspieranym ze środków Programu Młodzież.
Podsumowaliśmy cały rok działalności, powspominaliśmy te mile spędzone chwile, omówiliśmy tok działań na następny rok szkolny i pożegnaliśmy się, na dwa miesiące, bo już po wakacjach wracamy do kontynuacji wspólnych poczynań z grupą niepełnosprawnych. Tym razem nasze przedsięwzięcie będzie wspierane ze środków Urzędu Miasta Piotrkowa Trybunalskiego.
Realizacja projektu Bez Barier była nowym przedsięwzięcie dla naszych podopiecznych, ale również dla nas, kadry 5-2 ŚHP. Z początku podchodziliśmy do tego nieufnie, wprawdzie sami złożyliśmy wniosek do Narodowej Agencji Programu Młodzież 31 maja 2005 roku, to po uzyskaniu akceptacji do realizacji 18 lipca trochę się zawahaliśmy. Jednakże postanowiliśmy podjąć wyzwanie.
Grupa inicjatywna pilnie pracowała w projekcie, troszcząc się o to, by wszystko było realizowane zgodnie z planem, integracja z osobami niepełnosprawnymi przebiegła też w sposób właściwy, zawiązały się nowe znajomości, a nawet przyjaźnie. Wszystkie przedsięwzięcia były realizowane z zainteresowaniem i z przyjemnością. Niepełnosprawni chętnie odwiedzali mury OHP na zajęciach, a nasi wychowankowie wpisali zajęcia w projekcie Bez Barier do swoich popołudniowych zajęć pozalekcyjnych.
Dzięki realizacji projektu nasi podopieczni wiele się nauczyli; przede wszystkim poznali zagadnienie niepełnosprawności i możliwości radzenia sobie w sytuacjach trudnych, nauczyli się cieszyć z małych rzeczy, poznali nowe ciekawe dyscypliny sportowe, rozwijali swoje zainteresowania w kierunkach teatralnych i plastyczno – modelarskich, miło spędzali czas wolny. Oprócz korzyści dla niepełnosprawnych, wynikających z projektu, znaleźli korzyść dla siebie w znaczny sposób podnosząc swoją samoocenę i zmysł organizacyjny.
Po rozliczeniu projektu zamierzamy pomyśleć o innych przedsięwzięciach do realizacji w naszej placówce.

Sławomir Górecki
Komendant 5-2 ŚHP