cztanie na każdy dzień -03.05.2009 r -niedziela

Teri

IV niedziela wielkanocna

(Dz 4,8-12)
Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział: Przełożeni ludu i starsi!
Jeżeli przesłuchujecie nas dzisiaj w sprawie dobrodziejstwa, dzięki
któremu chory człowiek uzyskał zdrowie, to niech będzie wiadomo wam
wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa Chrystusa
Nazarejczyka - którego ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z
martwych - że przez Niego ten człowiek stanął przed wami zdrowy. On jest
kamieniem, odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą
węgła. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod
niebem
żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni.

(Ps 118,1.8.9.21-23.26.2 Cool

REFREN: Kamień wzgardzony stał się fundamentem.

Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki.
Lepiej się uciekać do Pana,
niż pokładać ufność w człowieku.

Lepiej się uciekać do Pana,
niż pokładać ufność w książętach.
Dziękuję Tobie, żeś mnie wysłuchał
i stałeś się moim Zbawcą.

Kamień odrzucony przez budujących
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana
i cudem jest w naszych oczach.

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie,
błogosławimy was z Pańskiego domu.
Jesteś moim Bogiem, chcę Ci podziękować:
Boże mój, pragnę Cię wielbić.

(1 J 3,1-2)
Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi
Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że
nie poznał Jego. Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze
się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do
Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest.

(J 10,14)
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają

(J 10,11-1 Cool

Jezus powiedział: Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie
swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce
nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a
wilk je porywa i rozprasza; /najemnik ucieka/ dlatego, że jest
najemnikiem
i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a
moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. życie moje
oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te
muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna
owczarnia,
jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby
je
/potem/ znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je
oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz
otrzymałem
od mojego Ojca.

Komentarz

O Jezu, Dobry Pasterzu, Ty znasz swoje owce, spraw, abym poznał Ciebie (J
10, 14)

Dzisiaj rozważamy tajemnicę paschalną w figurze Jezusa Dobrego Pasterza i
kamienia węgielnego Kościoła.

Dobry Pasterz nie opuszcza trzody w chwili niebezpieczeństwa, jak to
czyni
najemnik, lecz chcąc ją ocalić, siebie samego wrogom oddaje na śmierć:
"Dobry pasterz daje życie swoje za owce" (J 10, 11); jest to świadomy
gest
miłości Chrystusa ku ludziom: "Nikt mi go [życia] nie zabiera, lecz Ja od
siebie je oddaję" (tamże 1 Cool

. W tej tajemnicy nieskończonego miłosierdzia
miłość Jezusa splata się i łączy z miłością Ojca. To Ojciec posiał Go,
aby
był pasterzem ludzi, by ich strzegł i zapewnił im prawdziwe życie.
"Popatrzcie - mówi Jan w drugim czytaniu - jaką miłością obdarzył nas
Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i rzeczywiście nimi jesteśmy!"
(1 J 3, 1). Ojciec taką miłość nam okazał w Synu, że przez Jego ofiarę
uwolnił ludzi od grzechu i dał im rzeczywiście nowy byt, nowe życie: byt
i
życie dzieci Bożych. Dzięki zbawczemu dziełu Chrystusa każdy człowiek
jest
wezwany do uczestnictwa w jednej rodzinie, która Boga ma za Ojca, w
jednej
owczarni, której pasterzem jest Chrystus. Ta rodzina i ta owczarnia
utożsamiają się z Kościołem, którego kamieniem węgielnym, jak mówi Piotr
w
pierwszym czytaniu, jest Jezus. "On jest kamieniem, odrzuconym przez was
budujących, tym, który stał się głowicą węgła" (Dz 4, 11), Synagoga
odrzuciła Go, lecz Jezus przez tajemnicę swojej śmierci i
zmartwychwstania
stał się podstawą nowej budowy: Kościoła.

Chrystus Dobry Pasterz, Chrystus kamień węgielny, to dwie różne figury,
lecz wyrażają tę samą rzeczywistość. On jest jedyną nadzieją zbawienia
dla
całego rodzaju ludzkiego. "I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie
dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być
zbawieni" (tamże 12).

Stąd płynie dla wszystkich ludzi konieczność należenia do jednego
Kościoła, w którym kieruje Chrystus, do jednej owczarni, którą On rządzi.
Lecz jak ongiś, tak również i dzisiaj Jezus powtarza: "Mam także inne
owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić" (J 10, 16).
W
istocie są jeszcze niezliczone owce, dalekie od owczarni; właśnie o nich
Jezus powiedział: "Będą słuchać głosu mego" (tamże). Jak jednak mogą Go
słuchać, jeśli nie ma nikogo, kto by mógł im nieść i przepowiadać
Ewangelię? Każdy wierzący jest wciągnięty w to naglące zadanie: przez
modlitwę, ofiarę i słowo powinien pracować nad tym, aby przyprowadzić do
owczarni Chrystusa owce nie znające Go, dalekie, rozproszone, zabłąkane;
aby ze wszystkich powstała "jedna owczarnia" i wszystkie miały "jednego
pasterza" (tamże).

Jeszcze jedną refleksję nasuwa dzisiejsza Ewangelia. "Znam owce moje -
mówi Jezus - a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam
Ojca" (tamże 14-15). Nie chodzi tutaj o proste poznanie teoretyczne, lecz
o poznanie życiowe, zakładające obcowanie w miłości i przyjaźni Dobrego
Pasterza z Jego owcami. Jezus nie waha się przyrównać je do tego
obcowania, jakie istnieje miedzy Nim a Ojcem. Jezus od pokornego,
prostego
podobieństwa pasterza i owiec wznosi się ku temu życiu zjednoczenia,
jakie
Go łączy z Ojcem, i w takiej perspektywie stawia swoje obcowanie z
ludźmi.
Oto prawdziwe życie dzieci Bożych. Zaczyna się tutaj na ziemi przez wiarę
i miłość, a kres swój znajduje w niebie, gdzie "będziemy do Boga podobni,
bo ujrzymy Go takim, jakim jest" (1 J 3,2).

- O Panie, Ty mówisz: "Podobnie jak Mnie zna Ojciec, Ja znam Ojca i życie
moje oddaję za owce" (J 10, 15). To tak jakbyś powiedział: w tym objawia
s
ię, że Ja znam Ojca i że On Mnie zna, że oddaje życie moje za moje
owce...
miłość, która skłoniła Cię do podjęcia śmierci za swoje owce, wykazuje,
jak bardzo miłujesz Ojca...

I mówisz jeszcze: "Moje owce słuchają mego głosu, a Ja je znam. One idą
za
Mną i Ja daje im życie wieczne" (tamże 27-2 Cool

. A nieco wcześniej
powiedziałeś: "Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony - wejdzie
i wyjdzie, i znajdzie paszę" (tamże 9). Wejdzie przez wiarę, wyjdzie
natomiast przechodząc z wiary do widzenia, od łatwości wierzenia do
kontemplacji, i znajdzie paszę na wiecznej uczcie.

Twoje owce znajdą paszę, każdy bowiem, kto idzie za Tobą z sercem
prostym,
otrzyma pożywienie na pastwiskach wiecznie żyznych. A jakaż jest pasza
owiec, jeśli nie wewnętrzne radości w raju wiecznie zielonym? Istotnie,
paszą dla Twoich wybranych jest oblicze Boże zawsze obecne. Kto je
kontempluje wytrwale, nasyca swego ducha wiekuistym pokarmem żywota...
Spraw, o Panie, abym szukał tej paszy, bym pożądał radowania się ze
wszystkimi obywatelami nieba, niech moje pragnienie rozpali się
żarliwością dla rzeczy niebieskich: miłować bowiem w ten sposób, to
znaczy
już udać się w drogę (św. Grzegorz Wielki).

O. Gabriel od św. Marii Magdaleny, karmelita bosy
Żyć Bogiem, t. I, str. 507