cztanie na każdy dzień -24.05.2009 r -niedziela

Teri

Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego

(Dz 1,1-11)
Pierwszą Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i czego
nauczał od początku aż do dnia, w którym udzielił przez Ducha Świętego
poleceń Apostołom, których sobie wybrał, a potem został wzięty do nieba.
Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez
czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym. A podczas wspólnego posiłku
kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca:
Słyszeliście o niej ode Mnie - /mówił/ - Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce
zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym. Zapytywali Go zebrani: Panie, czy
w
tym czasie przywrócisz królestwo Izraela? Odpowiedział im: Nie wasza to
rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy
Duch
Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w
Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi. Po tych
słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed
oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba,
przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: Mężowie z
Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od
was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do
nieba.

(Ps 47,2-3.6-9)
REFREN: Pan wśród radości wstępuje do nieba.

Wszystkie narody klaskajcie w dłonie,
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan Najwyższy straszliwy,
jest wielkim Królem nad całą ziemią.

Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków,
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie,
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.

Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi,
hymn zaśpiewajcie
Bóg króluje nad narodami,
Bóg zasiada na swym świętym tronie.

(Ef 1,17-23)
Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości
i
objawienia w głębszym poznaniu Jego samego. [Niech da] wam światłe oczy
serca tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym
bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przemożny ogrom
Jego mocy względem nas wierzących - na podstawie działania Jego potęgi i
siły. Wykazał On je, gdy wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej
prawicy na wyżynach niebieskich, ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i
Mocą, i Panowaniem, i ponad wszelkim innym imieniem wzywanym nie tylko w
tym wieku, ale i w przyszłym. I wszystko poddał pod Jego stopy, a Jego
samego ustanowił nade wszystko Głową dla Kościoła, który jest Jego
Ciałem,
Pełnią Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami.

(Mt 28,19.20)
Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, Ja jestem z wami przez wszystkie
dni, aż do skończenia świata.

(Mk 16,15-20)
I rzekł do nich: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu
stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie
uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć
będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą;
węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im
szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie. Po rozmowie
z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni
zaś
poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i
potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły.

Komentarz

Kościół oczekuje na powtórne przyjście Pana. Nie jest to jednak bierne
czekanie. Wstępując do nieba, Jezus zostawił uczniom nakaz: "Idźcie na
cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu". Oczekiwaniu
towarzyszy głoszenie Dobrej Nowiny. Im bardziej pragniemy powtórnego
przyjścia Pana, tym gorliwiej powinniśmy apostołować. Pan, gdy przyjdzie,
nie może zastać nas na próżnowaniu. Jan Paweł II przypominał nam: "W
służbie Królestwu nie ma czasu, aby oddawać się bezczynności".
Uroczystość
Wniebowstąpienia Pana wzywa każdego z nas do większej gorliwości w
głoszeniu Ewangelii.

O. Jakub Kruczek OP,