cztanie na każdy dzień - 07.07.2009 r -wtorek

Teri

(Rdz 32,23-33)
Jakub wstał w nocy i zabrawszy obie swe żony, dwie ich niewolnice i
jedenaścioro dzieci, przeprawił się przez bród potoku Jabbok. A gdy
ich
przeprawił przez ten potok, przeniósł również [na drugi brzeg] to,
co
posiadał. Gdy zaś wrócił i został sam jeden, ktoś zmagał się z nim
aż do
wschodu jutrzenki, a widząc, że nie może go pokonać, dotknął jego
stawu
biodrowego i wywichnął Jakubowi ten staw podczas zmagania się z nim. A
wreszcie rzekł: Puść mnie, bo już wschodzi zorza! Jakub odpowiedział:
Nie
puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz! Wtedy [tamten] go
zapytał:
Jakie masz imię? On zaś rzekł: Jakub. Powiedział: Odtąd nie będziesz
się
zwał Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi, i
zwyciężyłeś.
Potem Jakub rzekł: Powiedz mi, proszę, jakie jest Twe imię? Ale on
odpowiedział: Czemu pytasz mnie o imię? - i pobłogosławił go na owym
miejscu. Jakub dał temu miejscu nazwę Penuel, mówiąc: Mimo że
widziałem
Boga twarzą w twarz, jednak ocaliłem me życie. Słońce już
wschodziło, gdy
Jakub przechodził przez Penuel, utykając na nogę. Dlatego Izraelici
nie
jadają po dzień dzisiejszy ścięgna, które jest w stawie biodrowym,
gdyż
Jakub został porażony w staw biodrowy, w to właśnie ścięgno.

(Ps 17,1-3.6-8.15)
REFREN: Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga

Rozważ, Panie, moją słuszną sprawę,
usłysz moje wołanie,
wysłuchaj modlitwy
moich warg nieobłudnych.

Niech wyrok o mnie wyjdzie od Ciebie,
Twoje oczy widzą to, co sprawiedliwe.
Choćbyś badał moje serce i przyszedł do mnie nocą,
i doświadczał ogniem,
nieprawości we mnie nie znajdziesz.

Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz;
nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo.
Okaż przedziwne miłosierdzie Twoje,
Zbawco tych, co się chronią przed wrogiem
pod Twoją prawicę.

Strzeż mnie jak źrenicy oka,
ukryj mnie w cieniu Twych skrzydeł.
A ja w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze,
ze snu powstając nasycę się Twym widokiem.

(Mt 4,23)
Jezus głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszelkie choroby wśród
ludu.

(Mt 9,32-37)
Przyprowadzono do Jezusa niemowę opętanego. Po wyrzuceniu złego ducha
niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: Jeszcze się
nigdy nic
podobnego nie pojawiło w Izraelu! Lecz faryzeusze mówili: Wyrzuca złe
duchy mocą ich przywódcy . Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i
wioski.
Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i
leczył
wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował
się
nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza.
Wtedy
rzekł do swych uczniów: żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników
mało.
Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo.

Komentarz

W trudnych sytuacjach życiowych jesteśmy gotowi spierać się z Bogiem
na
wzór Jakuba, walczyć o Jego błogosławieństwo. Jezus, który zawsze
lituje
się nad znękanymi i porzuconymi, chce okazać nam swą łaskę także
podczas
tej Eucharystii, lecz nie uczyni tego bez naszej zgody i współpracy.
Dlatego nie bądźmy biernymi świadkami, ale poprzez modlitwę, wysiłek
trwania przy Bogu, pokażmy, że Mu ufamy, że chcemy Mu służyć, że
zależy
nam na Jego błogosławieństwie.

Mira Majdan & Agnieszka Wędrychowska, "Oremus" lipiec 2001, s. 44