czytania na kazdy dzień-wtorek .04.2009

Teri

Wielki Wtorek

(Iz 49,1-6)
Posłuchajcie mnie, wyspy; ludy najdalsze, uważajcie: Pan mnie powołał już
z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem
uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę
zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: Tyś Sługą moim,
Izraelu, w tobie się rozsławię. Ja zaś mówiłem: Próżno się trudziłem, na
darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja
nagroda
u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą. A
teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę,
bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. A mówił: To zbyt
mało, iż jesteś Mi Sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia
ocalałych z Izraela! Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje
zbawienie dotarło aż do krańców ziemi.

(Ps 71,1-6.15.17)
REFREN: Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość.

W Tobie, Panie, ucieczka moja,
niech wstydu nie zaznam na wieki.
Wyzwól mnie i ratuj w Twej sprawiedliwości,
nakłoń ku mnie swe ucho i ześlij ocalenie.

Bądź dla mnie skałą schronienia
i zamkiem warownym, aby mnie ocalić,
bo Ty jesteś moją opoką i twierdzą,
Boże mój, wyrwij mnie z rąk niegodziwca.

Bo Ty, mój Boże, jesteś moją nadzieją,
Panie, Tobie ufam od lat młodości.
Ty byłeś moją podporą od dnia narodzin,
od łona matki moim opiekunem.

Moje usta będą głosiły Twoją sprawiedliwość
i przez cały dzień Twoją pomoc,
bo nawet nie znam jej miary.
Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej młodości
i do tej chwili głoszę Twoje cuda.

Witaj, nasz Królu, posłuszny woli Ojca, jak cichego baranka na zabicie
zaprowadzono Ciebie na ukrzyżowanie.

(J 13,21-33.36-3Cool
Jezus w czasie wieczerzy z uczniami swoimi doznał głębokiego wzruszenia i
tak oświadczył: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeden z was Mnie
zdradzi. Spoglądali uczniowie jeden na drugiego niepewni, o kim mówi.
Jeden z uczniów Jego - ten, którego Jezus miłował - spoczywał na Jego
piersi. Jemu to dał znak Szymon Piotr i rzekł do niego: Kto to jest? O
kim
mówi? Ten oparł się zaraz na piersi Jezusa i rzekł do Niego: Panie, kto
to
jest? Jezus odparł: To ten, dla którego umaczam kawałek /chleba/, i podam
mu Umoczywszy więc kawałek /chleba/, wziął i podał Judaszowi, synowi
Szymona Iskarioty A po spożyciu kawałka /chleba/ wszedł w niego szatan.
Jezus zaś rzekł do niego: Co chcesz czynić, czyń prędzej. Nikt jednak z
biesiadników nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział. Ponieważ Judasz
miał
pieczę nad trzosem, niektórzy sądzili, że Jezus powiedział do niego:
Zakup, czego nam potrzeba na święto, albo żeby dał coś ubogim. A on po
spożyciu kawałka /chleba/ zaraz wyszedł. A była noc. Po jego wyjściu
rzekł
Jezus: Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został
chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go
otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. Dzieci, jeszcze
krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale - jak to Żydom
powiedziałem, tak i teraz wam mówię - dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie.
Rzekł do Niego Szymon Piotr: Panie, dokąd idziesz? Odpowiedział mu Jezus:
Dokąd Ja idę, ty teraz za Mną pójść nie możesz, ale później pójdziesz.
Powiedział Mu Piotr: Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? życie
moje oddam za Ciebie. Odpowiedział Jezus: życie swoje oddasz za Mnie?
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Kogut nie zapieje, aż ty trzy razy się
Mnie wyprzesz.

Komentarz

Św. Jan, który ze wszystkich Ewangelistów najpełniej wszedł w tajemnicę
Serca Jezusa, mówi o głębokim wzruszeniu, jakiego doznał Jezus w obliczu
zdrady Judasza. Jednym z najbardziej bolesnych doświadczeń, jakie może
przeżyć człowiek, jest zdrada przyjaźni. Stało się ono również udziałem
Jezusa, gdy na Jego pełne miłości wyjście do Judasza, uczeń odpowiedział
fałszem i podstępem. Celem naszego życia nie jest jakaś abstrakcyjnie
rozumiana doskonałość, tylko miłość. Bóg chce czynić nasze serca prostymi
i otwartymi, aby wyzwalając się z wyrachowania i fałszu, coraz pełniej
odpowiadały miłością na miłość.

Maciej Zachara MIC, "Oremus" Wielki Post i Triduum Paschalne 2003, s. 176